պահանջկոտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑhɑnd͡ʒkɔtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պահանջկոտութիւն
վանկեր՝ պա•հանջ•կո•տու•թյուն
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- պահանջկոտ լինելը
- պահանջկոտ վերաբերմունք՝ արարք՝ վարվելակերպ, բարձր բարոյական պահանջների ներկայացում մարդուն և նրանց կատարման համար նրա պատասխանատվության ընդունում
Հոմանիշներ խմբագրել
- պահանջախնդրություն, խստապահանջություն, խստասիրություն, պահանջողություն (արևմտհ․)
- տե՛ս հավակնոտություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։