Հայերեն դարձվածք

  1. երանելի մարդ (որ մեկի նեցուկն է) ◆ Վախճանվեց Ծատուրյանի մայրը, նրա կյանքի և հոգու պահապան հրեշտակը: (Վահան Տերյան) ◆ Հայ կինը եղել ու մնում է Հայ օջախի՝ այսինքն հայ ազգի պահապան հրեշտակը: «Ար.» ◆ Ես ծնելիս ամիս մը հետո կորսնուցած եմ մայրս, և երբեք չեմ ճանչցած ճանչ-ցած այդ պահապան հրեշտակը վերևս զգալու երանությունը։ Ալմաստ Զաքարյան
  2. ((հզվդ․) պահպանման՝ (արևմտհ․) պաշտպան հրեշտակ) հովանավոր (առավ. հեգն.) ◆ Դու մի ասի, Ասյան իրենց հիմնարկից վերև պահապան հրեշտակներ ունի։ «Եր.» ◆ Խորքին մեջ Ուաշինկթըն Ուաշինկգըթըն կը շարունակե հանդիսանալ նախահարձակ Իսրայելի պաշտպան հրեշտակը: «Զարթոնք» ◆ Մեր մանուկների այդ պահպանման հրեշտակը... ավելի սիրտ և ժամանակ ունենար յուր սիրած գործին անձնվիրաբար ծառայելու։ (Մուրացան)
  3. (պաշտպան հրեշտակ) զորավիգ ◆ Մի օր նա կմեծանա, իրանց սև օրերի նեցուկը, պահապան հրեշտակը կը դառնա։ Աշոտ Հովհաննիսյան ◆ Հայաստան դյուցազն մը կորսնցուց, Նազենիկ՝ պահապան հրեշտակ մը։ Պետրոս Դուրյան ◆ - «Ա՜հ, ու՞ր է հրեշտակը պահապան»,- հեծում է, կանչում է Սանան.- «ա՜հ, ու՞ր է հրեշտակը լուսե»։ Կոստան Զարյան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։