պահեստարան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑhɛstɑˈɾɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պա•հես•տա•րան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- պահեստ, շտեմարան, մթերանոց
- առհասարակ՝ որևէ բան մեծ քանակությամբ պահելու տեղ:◆ Փողերի պահեստարան
- (փխբ․) որևէ բան պահելու ամփոփելու և պահպանելու տեղ։ ◆ Աշխատավոր մեղվի ստամոքսը նեկտարի և փոշու պահեստարան
- (մսնգ․) մեխանիզմների՝ մեքեսաների՝ և այլն մեջ պատրաստված հատուկ հարմարանք՝ որևէ կարգի միատեսակ բաներ լցնելու՝ դնելու համար զետեղարան
Հոմանիշներ խմբագրել
- տե՛ս պահեստ
- տե՛ս պահեստատուփ
- տե՛ս զետեղարան
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։