պահեստի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑhɛsˈti]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պա•հես•տի
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- պահած, հետագա կարիքի համար հետ գցած, պահեստային ◆ (Այնտեղ) աղմկում էին հակառակորդի պահեստի ուժերը, որոնք վայրենի աղաղակներով խրախոսում էին առաջիններին։ (Ակսել Բակունց)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- պահեստի զինվոր - զինվորական ծառայությունը լրացնելու հետո զորացրված, բայց մինչև որոշ տարիքը, պատերազմի դեպքում նորից ծառայության կանչվելու ենթակա զինվոր
- պահեստի զորք - տե՛ս պահեստազոր
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։