պահկվել
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ պահ•կը•վել
- Մոկս, Վան՝ պախկվել
- Վան, Մոկս՝ պախկվորել
- Կարին՝ պախգվել
- Մուշ, Բաղեշ՝ պալտվել
- Մուշ՝ պահկել, պաղտըվդել
- Մուշ, Խլաթ, Մոկս՝ պահվտել
- Պոլիս, Կարին, Ջավախք, Վան՝ պայվտել, պահկել
- Պոլիս, Պարտիզակ, Կարին, Բասեն՝ պայվըտիլ
- Խարբերդ, Բալու՝ պահկտվել
- Վան՝ պահմտել
- Ակն՝ պահմնտել, պահնտվել, պահվտվիլ
- Պոլիս՝ պայվըտիլ
- Խարբերդ, Բալու՝ պահվտել
- Մոկս՝ պաղտվել
- Մուշ, Ալաշկերտ՝ պահ մտնել, թաքնվել։ ◆ Մարթը գնաց գռի քովը, ձին պայեց, ինքն էլ պայտվավ: (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Սպանըն մեկ պակաս քառսուն տիրացու, –Մեկ խսիր փաթաթվավ պախկվավ: Սասնա ծռեր ◆ Տեսա ցաձրը մեշա յա, թափ հ՛իչա մեշեն ու պախկվորա ծառների արանքը։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Գինիք լըցրեց գոլի մեջ ու պաղտըվդավ:
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։