պահվուք

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [pɑhˈvukʰ]

վանկեր՝ պահ•վուք 

1. Խարբերդ՝ պահ մտնել, թաք կենալը
2. տե՛ս պահմտոցի

Արտահայտություններ

1. պահվտուք խաղալ,
2. պեյնըտուք խաղալ, Խարբերդ՝
   1. պահմտոցի խաղալ
   2. իրարից թաքնվել, իրաիրց խուսափել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։