Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պաղ•զա•վակ 

  1. սառը՝ անարտահայտիչ դեմքով, անհամակրելի, անհրապույր ◆ Անկե ի վեր զիս ամնե օր բզքտողը անոր գիժ աղջիկը եղած է, որ պաղերես ու օղի արյունով մեծացած տնմնա մըն է։ (Թլկատինցի)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։