Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•մա•պա•րակ 

  1. Պոլիս, Նոր Նախիջևան, Կարին՝ թույլ՝ անճարակ մարդ
  2. անպարկեշտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։