պայիր
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑˈjiɾ]
վանկեր՝ պա•յիր
- Պոլիս, Սեբաստիա, Արաբկիր՝ զառիվայր ◆ Անոնց տունը պայիրին վրա է։ (Հ․Տեր-Հակոբյան) ◆ Պայիրը երթալ գալեն կոշիկը հինցավ։ (Հ․Տեր-Հակոբյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։