պայծառատես
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑjt͡sɑrɑˈtɛs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պայ•ծա•ռա•տես
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- պայծառ տեսք՝ կերպարանք ունեցող, պայծառադեմ
- պայծառորեն ամեն ինչ տեսնող, խորաթափանց ◆ Պայծառատես միտք։
- ամեն ինչ պայծառորեն տեսնող՝ հասկացող, խորամիտ, խելացի ◆ Պայծառատես մտածող։
- լավատես, կյանքին ու երևույթներին պայծառ հայացքով՝ լավատեսորեն նայող ◆ Պայծառատես գործիչ։
- պայծառ, լուսավոր, պայծառությամբ ողողված ◆ Պայծառատես սենյակ։
Հոմանիշներ
խմբագրել- տե՛ս գեղեցկադեմ
- տե՛ս խոհամիտ
- տե՛ս լավատես
- տե՛ս հստակատես
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։