պայծառություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑjt͡sɑrutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պայծառութիւն
վանկեր՝ պայ•ծա•ռութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- պայծառ լինելը, պայծառի հատկությունը՝ վիճակը
- (գիտ․) երկնային մարմինների լուսատվության չափը՝ աստիճանը
Հոմանիշներ
խմբագրել- լուսավորություն, լուսափայլություն
- հստակություն, ջինջություն, պարզություն, վճիտություն, ռոշնություն (հնց․)
- պարզություն, անամպություն, արևոտություն
- կայտառություն, զվարթություն, ժրություն, խանդավառություն, կենսախնդություն, առույգություն, վառվռունություն, եռանդունություն
- տե՛ս ուրախություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։