պայղուն
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑjˈʁun]
վանկեր՝ պայ•ղուն
- Եվդոկիա, Սեբաստիա՝ դալկացած, մարած
Արտահայտություններ
խմբագրել- պայղուն ընկնել, մարել, դալկանալ ◆ Պայղուն են ընկել մայիսին ամսուն։ (Կարապետ Գաբիկյան)
Աղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։