պայտել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑjˈtɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պայ•տել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- կենդանու ոտքին պայտ խփել
- կոշկի տակի ծայրամասին կամ կրունկին պայտ խփել
- (փխբ․) ծանր՝ չարքաշ աշխատանքի դնել ◆ -Դրա համար, ա՜յ իմ սիրուն, որ բանվորին պայտեն, լծեն։ (Հակոբ Հակոբյան)
- նեղել, պատժել ◆ Սինեմայում ալքիմիկոսներին պայտելու են: (Գարեգին Սևունց)
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։