Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պան•րա•ման 

Գորիս, Մեղրի՝

  1. կավե կամ ապակե աման՝ կճուճ, որի մեջ տներում պանիրը աղաջրով պահում են ◆ Օրհնեսցի չորեքանկյունի տունս... թանամանն, պանրամանն: Սահակ Ամատունի
  2. փոքր պնակ, որի մեջ պանիր են դնում սեղանին ◆ Առաջ ձեռները լըվանում, սրբում... ետո են սուփրեն քաշում, աղամանը, պանրամանը, ձկնամանը մեջ տեղը շարում։ (Խաչատուր Աբովյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։