Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•շախ•վոր 

  1. Խարբերդ, Բալու՝ պաշաղ անող, հունձքից հետո արտում մնացած կամ ճանապարհին թափված հասկերը հավաքող, հասկաքաղ անող ◆ Այս քաղվորներուն կը հետևին պաշախճիներ ալ, որոնք վրիպած կամ հոս հոն թափթփված հասկերը կը հավաքեն։ (Հ. Սարգսյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։