պաշաղ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑˈʃɑʁ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պա•շաղ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (գվռ․) բերքի մնացորդ, բերքահավաքի ժամանակ մնացած՝ թափված բերք, որ հետո հավաքում են
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- պաշաղ անել
- բերքի մնացորդներըհավաքել
- կեր հավաքել՝ ժողովել
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։