պաշին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑˈʃin]
վանկեր՝ պա•շին
- Մոկս, Շատախ՝ ընթրիք (քնելու ժամանակ) ◆ Քի ուտիեմ հնթրիս, պաշին չմնա, Քի ուտեմ պաշին, սրդշտ չմնա։ ՍԾ ◆ Դե կասա-քե շանց տվողի վիզ տան մնա, պռծար, թէ չէ` դու զիկ աղեկ պաշիվ (ընթրիք) տ'էզներ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։