պաշիվ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑˈʃiv]
վանկեր՝ պա•շիվ
- Մոկս, Շատախ՝ ընթրիք (քնելու ժամանակ) ◆ Քի ուտիեմ հնթրիս, պաշին չմնա, Քի ուտեմ պաշին, սրդշտ չմնա։ ՍԾ ◆ Դե կասա-քե շանց տվողի վիզ տան մնա, պռծար, թէ չէ` դու զիկ աղեկ պաշիվ (ընթրիք) տ'էզներ։ (Գարեգին Սրվանձտյան)
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։