Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պաշ•տում-պա•տա•րագ 

    1. Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Ղազախ, Կարին, Շիրակ, Ջավախք՝ կրոնական արարողություն, ժամերգություն, պատարագ ◆ - Ոչ, իմ կարգը վկա,- իմ պաշտում-պատարագը վկա, իմ օծումը գիտեն, տանուտերի խոսքերը ոնց որ ավետարանի կողքին գրած։ (Պերճ Պռոշյան)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։