Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•պա•լըղ 

  1. Վան՝ հայր, պապ
  2. ծերունի ◆ Տեսան, որ պապալըղմ նստե, խող կը քեյիի։ Ահ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։