պապուճ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [pɑˈput͡ʃ]

վանկեր՝ պա•պուճ 

1. Նոր Նախիջևան, Եվդոկիա, Կարին՝ հողաթափ

Արտահայտություններ

1. էրկու ոտքը մեկ պաճուճի մեջ խոթել, Նոր Նախիջևան՝
   1. նեղել, ստիպել, նեղը լծել
   2. իր ասածը պնդել, համառել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։