Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•սա•հ(ը)•րել 

  1. Արարատյան՝ երկար պաս պահելուց հյուծվել՝ թուլանալ, որի ժամանակ բերանը՝ շրթունքները պատռվում են, լնդերի վրա մանր բշտիկներ են առաջանում ◆ Չեմ կարըմ տաք կերակուր ուտել, բերանս պասահարել է։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։