Հայերեն

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) արտասանական ապարատի այն պասիվ օրգանը, որը հնչյունի արտաբերման ժամանակ ինքնուրույն աշխատանք չի կատարում և ակտիվ օրգանի համար հանդես է գալիս որպես հենարան

Հոմանիշներ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։