Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պաս•պակ 

  1. բահի մի մասը, փայտի փոքր ձող, որ անց են կացնում բահի կոթին հողր մեջ խրելուց ոտքով մեղմելու համար, ասպարակ, անբահի

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։