Հայերեն

վանկեր՝ պաս•սա•կա•լի•ա 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< пассакалия < իտլ. passacaglia < իսպ. passacalle

Գոյական

  1. իսպանական հնագույն պար՝ վեհաշուք, երբեմն ողբերգական բնույթի, որ տարածում է գտել արևմտաեվրոպական երկրներում XVII-XVIII դդ.
  2. basso ostinato-ի վրա հիմնված գործիքային պիես (ավելի հաճախ երգեհոնի կամ կլավեսինի համար)՝ գրված պոլիֆոնիկ վարիացիաների ձևով
  3. (երաժշտ․) երգեհոնի կամ կլավիրի համար վարիացիոն ձևով գրված վեհաշուք բնույթի երաժշտական ստեղծագործություն

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։
  • Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։