պատահականություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtɑhɑkɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պա•տա•հա•կա•նութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- պատահական լինելը, պատահական բնույթ
- չնախատեսված՝ չսպասված հանգամանք
- որևէ կարգի պայմաններից՝ հիմունքից օրինաչափորեն չբխող հանգամանք, այն ինցըկարող է լինել և չլինել ◆ Մարդու ծնունդը պատհականություն է, իսկ մահը՝ օրենք։ ԱԿ
- պատճառական կապ՝ պայմանավորվածություն չունեցող հանգամանք՝ երևույթ՝ իրողություն ◆ հասարակ պատահականությունէլ կյանքում երբեմն լավ արդյունք է տալիս։ Սերո Խանզադյան
- (փիլ․) օբեկտիվորեն գոյություն ունեցող պատճառական պայմանավորվածության ձև, որ հիմնված չէ ներքին էական անհրաժեշտության վրա
- տե՛ս անհրաժեշտություն և պատահականություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- դիպվածականություն, հանկարծակիություն, անսպասելիություն, հանկարծադիպություն, պատահար, պատահմունք, դիպված, բերմունք, գալուքս (գվռ․) բախտի խաղ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
|
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։