պատահել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtɑˈhɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պա•տա•հել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- տեղի ունենալ, կատարվել, լինել։ ◆ Պարզեցե՛ք, թե ինչ է պատահել հակառակորդի ճամբարում, - հրամայեց զորապետը:
- անկանոն՝ ոչ պարբերականորեն՝ երբեմն տեղի ունենալ՝ լինել, դեպքից դեպք կատարվել՝ տեղի ունենալ ◆ Գնու՞մ եք ձեր մանկության ընկերների մոտ։ -Պատահում է:
- առկա լինել, լինել, գտնվել ◆ Այստեղ ոչ վագրներ կպատահեն և ոչ առյուծներ։ (Րաֆֆի)
- տնել, հայտնաբերել, հանդիպել մի տեղ մի բանի։ ◆ Օձնեցու մոտ մենք պատահում ենք… գնոստիկյանների… դեմ ուղղված մեղադրանքներին։ (Ե. Տեր-Մինասյան)
- մեկին՝ մի բանի հանդիպել՝ դեմ հանդիման գալ (տեսնել՝ որևէ տեղում գտնել և այլն) ◆ Վերջին անգամ Վարոսը նրան պատահեց քաղաքի խուլ փողոցներից մեկում:
- ընդհարվել, դեմ առ դեմ դուրս գալ, իրար դեմ ելնել։ ◆ Երկու թշնամի ուժեր պատահում են իրար։ Հովհաննես Թումանյան
- հաջողվել, գլուխ գալ, հնարավոր լինել ◆ Նա շատ էլ ուշադրություն չէր դարձնում գործի որակին, ինչպես պատահի՝ անում էր։
Հոմանիշներ խմբագրել
- կատարվել, լինել, վիճակվե, զուգատիպել, անցնել-դառնալ, (գվռ․) կշտել, քշտել, քիսել, քիսնել, ուրդնել, ուրդել, տեղի ունենալ, դեպքը բերել, գլխին գալ, (գլխից) գլխովն անցնել, (գլխից) գլխովն անց կենալ
- գտնվել, լինել
- հանդիպել, երեսն երեսին առնել
- ընդհարվել
- հաջողվել, գլուխ գալ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։