պատանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtɑŋkʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պա•տանք
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- մեռելը՝ դիակը փաթաթելու սպիտակ սավան
- (հզվդ․) փաթաթան, վիրակապ
- (փխբ․) չորս կողմից պատող՝ իր մեջ առնող որևէ բան ◆ Կկարողանա՞ արդյոք բատիսկաֆն ազատվել մածուցիկ պատանքից: ՊԼ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- պատանքը կարել - մեռնել, թաղվել (անեծք)
- պատանքը ճիտը գցած - մահամերձ հիվանդ
- պատանքը պատռել - մահամերձ վիճակից դուրս գալ՝ առողջանալ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։