պատգամախոս
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtɡɑmɑˈχɔs]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատգամախօս
վանկեր՝ պատ•գա•մա•խոս
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (պատմ․) Հին աշխարհում՝ աստվածների պատգամները հայտնող գուշակ ◆ Դելֆյան պատգամախոս:
- այն անձը՝ մարդը, որի դատողությունները՝ կամքը՝ խոսքը դիտվում է որպես անառարկելի ճշմարտություն՝ հայտնություն՝ մարգարեություն, մարգարե
- մեկի պատգամները՝ կամքը հայտնող՝ ի լուր ասող անձ
Ածական
- պատգամներ հայտնող՝ ասող
- պատգամներ պարունակող՝ արտահայտող, պատգամներ ասելուն հատուկ ◆ Պատգամախոս ձայն։
- մեկի պատգամները՝ կամքը հայտնող՝ ի լուր ասող
Հոմանիշներ
խմբագրել- պատգամաձայն, պատգամասաց, պատգամատու
- տե՛ս մարգարե
Արտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։