պատժարան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtʒɑˈɾɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պատ•ժա•րան
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- պատժելու տեղ, այն տեղը, որտեղ գործադրվում են պատիժները (ծեծ, մահապատիժ և այլն)
- այն վայրը (գաղութ, թիարան և այլն), որտեղ պատիժը կրում են դատապարտվածները
- (փխբ․) տանջանքի՝ տառապանքի տեղ՝ վայր, այպիսի տեղ՝ վայր, որտեղ գտնվելը (ապրելը, աշխատելը և այլն) հավասար է պատժի
- պատժելու գործիք
Հոմանիշներ խմբագրել
- պատժանոց
- տե՛ս տանջարան
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։