պատիժ նշանակելը հանցանքների համակցությամբ

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [pɑtiʒ nʃɑnɑkɛlə hɑnt͡sʰɑŋkʰnɛɾi hɑmɑkt͡sʰutʰˈjɑmb]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (իրավգ․) քրեաիրավական հասկացություն, համաձայն որի՝ հանցանքների համակցությամբ յուրաքանչյուր հանցագործության համար առանձին պատիժ նշանակելով, դատարանը վերջնական պատիժը որոշում է՝ նվազ խիստ պատժին ավելի խիստ պատժով կլանելու կամ նշանակված պատիժները լրիվ կամ մասնակիորեն գումարելու միջոցով


Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։