Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պա•տի•հա•վա 

  1. Արարատյան՝ ձրի ◆ Ընկերտոցը մեկը դարձավ թաքավորի տղին. - Տո ղուռումսաղ, էրեկ սորվա՞ր, պատիհավա կերար, խմեցիր, փա ունես՝ արի մեր խետ ընկր էղի, թե չունես՝ թորկ գնա, - ասաց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։