պատինճան
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɑtinˈt͡ʃɑn]
վանկեր՝ պա•տին•ճան
- Խարբերդ՝ բադրիջան ◆ Իկյու տեղ ըստեղ չի վո՞վ պիտի շախի, վո՞վ պիտի պախի. ոչ սոխ կա, ոչ սխտոր, ոչ պատինճան, ոչ քյալամ։ ԱՏՍ ◆ Մշակությամբ հայթայթելու բանջարեղեններ են. կաղամբ (լահանա) պատիճան (պատնճան), լոլիկ կամ պոլտիկ, տապղին (ստեպղին), պաճ (կանաճ պղպեղ), տակ (ճակնդեղ)... և այլն։ Համո Սահյան
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։