պատկերագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtkɛɾɑˈɡiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պատ•կե•րա•գիր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- պատկերագրական համակարգի գրային նշան՝ գրություն՝ գրավոր հուշարձան
- որևէ բանի (կենդանու, թռչունի և այլն) պատկերով ձևացրած տառ՝ զարդատառ
- նկարիչ, գեղանկարիչ (առավելապես դիմանկարիչ)
- (լեզվբ․) պատկերային կամ սիմվոլիս այն գրանշանը, որով պատկերագրության մեջ արտահայտվում են առանձին հասկացություններ
- պատկերագրերի ամբողջությունը, համակարգը
Ածական
- պատկերագրությամբ գրված
Հոմանիշներ
խմբագրել- նշանագիր, մեհենագիր, մեհենատառ, գեղափարագիր, եգիպտական նշանագիծ
- տե՝ս զարդագիր
- տե՝ս պատկերանկարիչ, գեղանկարիչ
- տե՝ս սրբանկարիչ
- պատկեր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։