պատճառաբանում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtt͡ʃɑrɑbɑˈnum]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պատ•ճա•ռա•բա•նում
Ստուգաբանություն խմբագրել
Գոյական
- պատճառաբանելը, պատճառաբանվելը, իր վարքի բացատրման և հիմնավորման համար անձի բերած փաստարկների խումբը, ինչպես նաև փաստարկման պրոցեսը
Հոմանիշներ խմբագրել
- պատճառաբանություն, փաստարկ, փաստարկություն, փաստարկում, հիմնավորում, պատճառանք (հնց․)
- պատրվակաբանություն
- տե՛ս հիմնավորում
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։