պատճառել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtt͡ʃɑˈrɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պատ•ճա•ռել
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲայ
- որևէ բան առաջ բերել՝ հարուցել, մի բանի պատճառ դառնալ ◆ ՈՒրախություն՝ վիշտ պատճառել
- (հզվդ․) պատճառաբանել
- (հզվդ․) պարտվակել
- գործածվում է վերացական գոյականների կապակցությամբ՝ հաղորդագրելով բայական իմաստ՝ -ացնել, -եցնել մասնիկների նշանակությամբ(անհանգստություն պատճառել-անհանգստացնել, թեթևություն պատճառել-թեթևացնել, տխրություն՝ վիշտ պատճառել-տխրեցնել, վշտացնել և այլն)
Հոմանիշներ
խմբագրել- հարուցել, առաջ բերել
- աթել, պատճառ տալ, դեպ լինել, առիթ տալ
- տե՛ս պատրվակել
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։