Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ պատ•ճա•ռել 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Բայ

  1. որևէ բան առաջ բերել՝ հարուցել, մի բանի պատճառ դառնալ ◆ ՈՒրախություն՝ վիշտ պատճառել
  2. (հզվդ․) պատճառաբանել
  3. (հզվդ․) պարտվակել
  4. գործածվում է վերացական գոյականների կապակցությամբ՝ հաղորդագրելով բայական իմաստ՝ -ացնել, -եցնել մասնիկների նշանակությամբ(անհանգստություն պատճառել-անհանգստացնել, թեթևություն պատճառել-թեթևացնել, տխրություն՝ վիշտ պատճառել-տխրեցնել, վշտացնել և այլն)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. հարուցել, առաջ բերել
  2. աթել, պատճառ տալ, դեպ լինել, առիթ տալ
  3. տե՛ս պատրվակել

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել