Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատուել
վանկեր՝ պատ•վել
Բայ
- պատել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Ուրախ նժույգը խաղում էր, ոստյուններ էր գործում, կրծոտում էր յուր սանձը, և մի քանի րոպեում նրա բերանը պատվեցավ սպիտակ փրփուրով: (Րաֆֆի)
-
-
-
Բայ
- հարգանք` պատիվ մատուցել, մեծարել ◆ Տանում են ամրոցում պահում, պատվում թագավորին վայել պատվով: Հովհաննես Թումանյան ◆ Թագավորը մեծամեծ ընծաներով պատվեց թագադրության ներկա եղող իշխաններին: (Նար-Դոս)
- հյուրասիրել ◆ Տարավ մարդը, շնորհակալ եմ, լավ պատվեց: (Ակսել Բակունց)
- հարգել, պատիվ անել ◆ Խնդրում եմ պատվեցեք թափառաշրջիկիս ժամանակավոր օթևանը ձեր ներկայությամբ:
- հարգել, մեծրել, մերծարել,
- տե՝ս հյուրասիրել
- պատվի անել, շնորհ անել
-
-
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։
