պատվո
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑtˈvɔ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պատուոյ
վանկեր՝ պատ•վո
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- ի պատիվ, մեկի՝ մի բանի պատվին (կատարվող՝ տեղի ունեցորհվող են)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- պատվո գիր - տե՛ս պատվոգիր
- պատվո նշան՝ շքանշան - տե՛ս պատվանշան
- պատտվո պահակ -ի պատիվ մեկի՝ մի բան կանգնած պահակ պահակախումբ
- պատվո տախակ - լավ աշխատողների՝ ծառայողների՝ ուսանողների և այլոց անունները վրան գրելու և նկարները փակցնելու տախտակ, կարմիր տախտակ
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։