պատրազին

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [pɑtɾɑˈzin]

վանկեր՝ պատ•րա•զին 

1. բառի ստուգաբանությունը պարզ չէ (ըստ Աբեղ.)

Արտահայտություններ

1. խաչ պատարազին,
2. խաչ պատարազին,
3. խաչ պատրածին,
4. խաչ պատրաստի,
5. խաչ պատերազմին,
6. մսե խաչ,
7. սուրբ նշան, սա պատկերացվում է իբրև հերոսի թևին կապած կամ թևին դրոշմված մի խաչ, որ համայիլի դեր է կատարում և կոչվում է հենց նաև «Համայիլ սուրբ խաչ»։ Այս խաչը հերոսին տալիս է մեծ ուժ և պաշտպանում է նրան հարվածներից ◆ Դավիթ ձին քշեց, գնաց խասավ Պողպատե տանը. Կանչեց. «Մարութիկ Աստվածածին, Խաչ Պատրազին, Թուր Կայծակին, Զարկեմ, կտրի Պողպատե սին։» Սասնա ծռեր ◆ Ձենով Հովան մեծ, ճամփին կանչեց. «Դավիթ, մե ել վեր, Քեզ կանչի Մարութիկ Աստվածածին, Խաչ Պատրաստի վեր աջ թևին»։ Սասնա ծռեր

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։