պարբերույթ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾbɛˈɾujtʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պար•բե•րույթ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (լեզվբ․) (քրկն․) բազմաթիվ լրացումների ու երկրորդական նախադասութունների ամբողջությունը ներկայացնող շարահյուսական կառուցվածք՝ բարդ նախադասություն, որ բնութագրվում է մտքի հանգամանալից ծավալումով և ինտոնացիայի ռիթմական ավարտվածությամբ
- (երժշտ․) երաժշտական ստեղծագործության յուրաքանչյուր ոչ մեծ, բայց հարաբերական ավարտվածություն ներկայացնող հատված ( ֆրազ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- պարբերություն
- (երժշտ․) ֆրազ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։
- Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։