Հայերեն

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) գրաբարի երկու հոլովներից մեկը (մյուսը՝ խառն), երբ բառի հոլովումը կատարվում է մեկ հոլովիչի միջոցով, որը պահպանվում է եզակի և հոգնակի թվի բոլոր թեք հոլովներում ◆ Փայտ, փայտի, փայտիւ, փայտից։

Հոմանիշներ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։