պարծենկոտություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾt͡sɛŋkɔtutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարծենկոտութիւն
վանկեր՝ պար•ծեն•կո•տու•թյուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- բացասական բարոյական հատկություն, որն արտահայտվում է մարդկանց, նրանց գիտելիքների ու փորձի հանդեպ բարձրամիտ վերաբերմունքի մեջ․ անցյալի կամ այլ ժողովուրդների կուլտուրական արժեքները արհամարհելու, իր հասարակական դիրքով կամ որոշակի ազգի, դասակարգի, սոցիալական խմբի, կուսակցության պատկանելու անհիմն կերպով հպարտանալու մեջ․ մեծամտության, ձեռք բերածով հանգստանալու, իր հաջողություններն ու արժանիքները ուռճացնելու, իր ընդունակությունները և իրավունքները չափազանցելու մեջ, որոնք հիմնված են անհատական կամ խմբային բացառիկության վրա, պարծենկոտ լինելը, պարծենկոտ բնավորություն
- պարծենկոտ վարքագիծ՝ վերաբերմունք
Հոմանիշներ
խմբագրել- ինքնագոհություն, անձնագոհություն, ինքնաբավականություն, մեծապանծություն, մեծապարծություն, սնապարծություն, ինքնահաճություն, ինքնահաճոյություն, ինքնապարծություն, (գվռ․)՝ լոբպազություն, քքվանք
- ինքնագովություն, անձնագովություն, խրոխտանք, գովգովիկություն
- մեծախոսություն, մեծաբանություն, հոխորտաբանություն, հոխորտախոսություն, ֆանֆարոնություն, կոկոզաբանություն (հնց․)
- տե՛ս գոռոզություն, գոռոզամտություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Խմբագրությամբ Ի․ Ս․ Կոնի, Բարոյագիտական բառարան, Երևան, ««Հայաստան» հրատարակչություն», 1985 — 200 էջ։