Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ պարկ•ց(ը)•նել 

  1. Խարբերդ՝ պարը կցել, պարը կազմել, պարը սկսել ◆ Եղսո Խաթունը իբրև ամեն տարվան պարկցողն ու պար պարելու ամենեն վարպետն ու առաջնորդողը, պարի շրջանակը կազմած, իր նրբանուշ և քաղցահունչ պարերգովը պարողները իրեն կը կանչե։ Համո Սահյան

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։