պարսավագրություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [pɑɾsɑvɑɡɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարսաւագրութիւն

վանկեր՝ պար•սա•վագ•րութ•յուն 

Գոյական

1. պարսավագրական երկերի ամբողջությունը որպես հրատարակախոսական-գեղարվեստական գրականության ճյուղ
2. պարսավագրական երկ, պարսավագիր (3)

Հոմանիշներ

1. ծանակագրություն, պամֆլետային տե՛ս պարսավագիր (1)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։