Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարսաւել
վանկեր՝ պար•սա•վել
Ստուգաբանություն
խմբագրել
պարսավ + -ել
Բայ
- որևէ արարքի՝ վարմունքի արտահայտության համար հանդիմանական խոսքեր ասել, հանդիմանել, նախատել, պախարակել ◆ Ժողովրդական ոգին իր տաղերով կամ փառաբանում էր մեկի քաջագործությունը, կամ պարսավում էր մյուսի թուլասրտությունը։ (Րաֆֆի)
- որևէ արարքի՝ սխալի և այլնի համար մեկին դատապարտել՝ մեղադրել
- ծաղրել, սուր ծաղրի ենթարկել
- վատաբանել, փնովել, մեկի մասին վատ խոսել կամ գրել, վարկաբեկիչ բաներ ասել (գրել) մեկի հասցեին
- ամբաստանել, զրպարտել, սուտ մեղադրանքներ բարդել
- նախատել, հանդիմանել, կշտամբել, պախարակել, անարգել, խայտառակել, անպատվել, ամաչեցնել, (հնց․)՝ այպանել, եպերել, անգոսնել, բասրել, առբաստել, դսրովել, ծանակել, ստգտանել, դժոխաբանել, (հզվդ․)՝ բանակոծել, թքակոծել, լափատել, հաքրել, շշպռել (ժղ․), (գվռ․)՝ բշտել, զմստորել, կոշտել, կտկտել, լղոզել, լավոտել, լվալ, լվալ՝ թողնել, թքել, թքոտել, թքնել, սևացնել, շնթել, չախել, չորել, պժտել, փշտել, սխտորել, տոտովել, ծեփել, ամոթանք անել, ամոթանք տալ, նախատինք անել, նախատինք տալ, թքակոծ անել, թուք ու մուր տալ, թուք տալ, քիքս տալ, երեսովը տալ, բերանը ծեփել, երեսը քորել, երեսը տփել, գլուխը լվալ (լվանալ), գլխին շան լափ ածել, գլխին շան լափ թափել, գլխին լվացքաջուր թափել, գլխին բաղնիք սարքել, կուժն ու կուլեն գլխին կոտրել, աչքը հանել, քիթը ջարդել, քիթը տրորել, քար նետել, քարը կտուրը գցել, այնպես անել, որ շունը ձեռքից հաց չառնի, հոր հարսանիքը միտ(ք)ը բերել, պապի կնունքը միտ(ք)ը բերել
- մեղադրել, դատապարտել, դատափետել (ժղ․)
- վարկաբեկել, վատաբանել, փնովել
Արտահայտություններ
խմբագրել
-
-
| Խոնարհում
|
|
| Անորոշ դերբայ
|
պարսավել
|
| Ենթակայական դերբայ
|
պարսավող
|
| Հարակատար դերբայ
|
պարսաված
|
| Համակատար դերբայ
|
պարսավելիս
|
| Անկատար դերբայ
|
պարսավում
|
| Վաղակատար դերբայ
|
պարսավել
|
| Ապակատար դերբայ
|
պարսավելու
|
| Ժխտական դերբայ
|
պարսավի
|
| անձ
|
եզակի
|
հոգնակի
|
| առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
առաջին
|
երկրորդ
|
երրորդ
|
| Սահմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Անկատար ներկա
|
պարսավում եմ
|
պարսավում ես
|
պարսավում է
|
պարսավում ենք
|
պարսավում եք
|
պարսավում են
|
| Անկատար անցյալ
|
պարսավում էի
|
պարսավում էիր
|
պարսավում էր
|
պարսավում էինք
|
պարսավում էիք
|
պարսավում էին
|
| Ապակատար ներկա
|
պարսավելու եմ
|
պարսավելու ես
|
պարսավելու է
|
պարսավելու ենք
|
պարսավելու եք
|
պարսավելու են
|
| Ապակատար անցյալ
|
պարսավելու էի
|
պարսավելու էիր
|
պարսավելու էր
|
պարսավելու էինք
|
պարսավելու էիք
|
պարսավելու էին
|
| Վաղակատար ներկա
|
պարսավել եմ
|
պարսավել ես
|
պարսավել է
|
պարսավել ենք
|
պարսավել եք
|
պարսավել են
|
| Վաղակատար անցյալ
|
պարսավել էի
|
պարսավել էիր
|
պարսավել էր
|
պարսավել էինք
|
պարսավել էիք
|
պարսավել էին
|
| Անցյալ կատարյալ
|
պարսավեցի
|
պարսավեցիր
|
պարսավեց
|
պարսավեցինք
|
պարսավեցիք
|
պարսավեցին
|
| Ըղձական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
պարսավեմ
|
պարսավես
|
պարսավի
|
պարսավենք
|
պարսավեք
|
պարսավեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
պարսավեի
|
պարսավեիր
|
պարսավեր
|
պարսավեինք
|
պարսավեիք
|
պարսավեին
|
| Պայմանական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
կպարսավեմ
|
կպարսավես
|
կպարսավի
|
կպարսավենք
|
կպարսավեք
|
կպարսավեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
կպարսավեի
|
կպարսավեիր
|
կպարսավեր
|
կպարսավեինք
|
կպարսավեիք
|
կպարսավեին
|
| Հարկադրական եղանակ
|
|
ես
|
դու
|
նա
|
մենք
|
դուք
|
նրանք
|
| Ապառնի
|
պիտի պարսավեմ
|
պիտի պարսավես
|
պիտի պարսավի
|
պիտի պարսավենք
|
պիտի պարսավեք
|
պիտի պարսավեն
|
| Անցյալի ապառնի
|
պիտի պարսավեի
|
պիտի պարսավեիր
|
պիտի պարսավեր
|
պիտի պարսավեինք
|
պիտի պարսավեիք
|
պիտի պարսավեին
|
| Հրամայական եղանակ
|
|
|
դու
|
|
|
դուք
|
|
| Ապառնի
|
|
պարսավի՛ր
|
|
|
պարսավե՛ք
|
|
|
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
