պարսեթ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [pɑɾˈsɛtʰ]

վանկեր՝ պար•սեթ 

1. Խարբերդ՝ պարս, պարսատիկ ◆ Հարս ու աղջիկ էին մեկական պարսինտ ու գնում պտտվում արտի շուրջը։ (Եղիազար Կարապետյան) ◆ Պարսոնդով տվեց եզան ճակատին։ Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ

1. պարսուտ գործել,
2. պարսուտ վերա անել, Ղարաբաղ՝ պարսատիկով խփել,
3. պարսեթ քար, Խարբերդ՝
   1. պարսատիկ
   2. պարսատիկի քար

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։