պարտավորվածություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾtɑvɔɾvɑt͡sutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ պար•տա•վոր•վա•ծութ•յուն
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- որևէ բանով պարտավորված լինելու զգացում՝ գիտակցություն
- հարկադրականություն, պարտադրականություն
- (մռկ․) առանցքային կոմպետենցիա, որի գործադրման դեպքում աշխատողն ըմբռնում է սեփական աշխատանքային պարտականությունների և կազմակերպական նպատակների ու կարիքների միջև գոյություն ունեցող կապը և կատարում է աշխատանքը՝ ելնելով այդ առավել լայն նպատակներից
Հոմանիշներ
խմբագրել- ստիպվածություն, պարտադրականությու, հարկադրականություն
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, ՄՌ կառավարման բացատրական բառարան (Կասկադ Քնսալթընս), Երևան, 2012 — 68 էջ։