Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարտատէր

վանկեր՝ պար•տա•տեր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. (տնտգ․) (ֆին․) ֆիզիկական անձինք, անհատ ձեռնարկատերեր, իրավաբանական անձինք, պետական մարմինները, ինչպես նաև միջազգային կազմակերպությունները, որոնք պարտապանի՝ դեբիտորի, հանդեպ օրինական պահանջներ ունեն
  2. (իրավ․) քաղաքացիական իրավունքում՝ պարտավորության կողմ, որն իրավունք ունի պահանջել մյուս կողմից՝ պարտապանից, կատարելու պարտավորությունը, այն է՝ իրականացնել որոշ գործողություններ կամ խուսափել որոշ գորշողություններից
  3. հաշվապահական հաշվարկում տերմին, որը կիրառվում է այն քաղաքացիների և իրավաբանական անձանց անվան համար, որոնց նկատմամաբ տվյալ կազմակերպությունն ունի իր բալանսում արտահայտված պարտք (կրիդիտորական պարտք)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. պարտատու, պահանջատեր, պարտապահանջ, (գվռ․)՝ պարտքատեր, առնելիք(ա)վոր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։
  • Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։
  • Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։