պարտատեր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [pɑɾtɑˈtɛɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ պարտատէր
վանկեր՝ պար•տա•տեր
Ստուգաբանություն
խմբագրելԳոյական
- (տնտգ․) (ֆին․) ֆիզիկական անձինք, անհատ ձեռնարկատերեր, իրավաբանական անձինք, պետական մարմինները, ինչպես նաև միջազգային կազմակերպությունները, որոնք պարտապանի՝ դեբիտորի, հանդեպ օրինական պահանջներ ունեն
- (իրավ․) քաղաքացիական իրավունքում՝ պարտավորության կողմ, որն իրավունք ունի պահանջել մյուս կողմից՝ պարտապանից, կատարելու պարտավորությունը, այն է՝ իրականացնել որոշ գործողություններ կամ խուսափել որոշ գորշողություններից
- հաշվապահական հաշվարկում տերմին, որը կիրառվում է այն քաղաքացիների և իրավաբանական անձանց անվան համար, որոնց նկատմամաբ տվյալ կազմակերպությունն ունի իր բալանսում արտահայտված պարտք (կրիդիտորական պարտք)
Հոմանիշներ
խմբագրել- պարտատու, պահանջատեր, պարտապահանջ, (գվռ․)՝ պարտքատեր, առնելիք(ա)վոր
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Աշոտ Մարկոսյան, Տիգրան Դավթյան, Ամենագործածական տնտեսագիտական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, «Լեգալ Պլյուս», 2008 — 218 էջ։
- Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։
- Ա․Հ․ Բայադյան, Ֆինանսական բացատրական բառարան, Երևան, «Ասողիկ», 2004 — 334 էջ։