պեթարապ

Հայերեն բարբառային բառ

• ՄՀԱ՝ [pɛtʰɑˈɾɑp]

վանկեր՝ պե•թա•րապ 

1. ոչնչացում, վերացում, փչացնելը

Արտահայտություններ

1. պեթարը անել,
2. պեթարապ անել
   1. փչացնել (իր կամքով վիճում կատարել)
   2. ոչնչացնել, վերացնել ◆ Պառավն էլ սկսում է ծառից կռծել, որ ծառը պոկի ու տղին պեթարապ անի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ) ◆ Արջը իրան մտքում մտածում է, որ «էս փողերը հանեմ սրան շանց տամ, զաթի որ ինք մըչան անե, ինձ քով տանե, ես սրան պեթարը կանեմ, փողերը ինձ կմնա» (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
   3. կորցնել ◆ Կնիկն ասում է․ -Էրեխանց պեթարապ արա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
3. պեթարապ ըլել, Արարատյան՝ ոչնչացնել, կորչել, վերանալ ◆ Եթե դուն չէր ըլլել, ես էլ պեթարապ կլեի։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։