պելանուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [pɛlɑˈnuk]
վանկեր՝ պե•լա•նուկ
- Ղարաբաղ՝ անորոշ տեսակի թունավոր բույս, որը եթե ուտեն, խենթանում են
- մի տեսակ ուտելի բանջար {{օրն|Մի օր էտ մարդն ասում ա. - Ա կնեգյ, եր կաց քյնինքյ փիրփերթ, ծնեփակ... պըլանուկ, խընջըլոզ, ուտում-տիտեմ, խազազ կըռութնը, շոշ քաղինքյ, պիրինքյ խխոցը պահինքյ։|ՀԺՀք
Արտահայտություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։